Reportaże cieszą się ostatnio ogromną popularnością. Literatura faktu to już nie tylko stereotypowe, opasłe dzieła naukowe, w których jedno zdanie ciągnie się przez kilka stron. Na rynku pojawia się coraz więcej przystępnych pozycji, które czyta się jak fascynującą powieść. Wybrałam trzy z nich, które ze względu na styl pisania, są idealne na początek przygody z literaturą faktu.
,,Głusza” Anna Goc
,,Głusza” Anny Goc to wyjątkowy reportaż, który ukazuje rzeczywistość osób niesłyszących w Polsce. Opowiada o codzienności ludzi pozbawionych języka, ich bezradności wobec niemocy komunikacji ze światem zewnętrznym. Co zrobić w obliczu przepaści między rodzicami a dziećmi, napaści seksualnej, kłótni o język migowy, wykluczającego systemu edukacji czy wszechobecnych uprzedzeń społecznych, nie mogąc o tym nikomu powiedzieć?
Anna Goc w niezwykle empatyczny sposób opisuje codzienne wyzwania, z jakimi zmagają się osoby niesłyszące. Oddaje głos swoim bohaterom – ludziom, o których dotychczas nikt nie słyszał (albo nie chciał słyszeć). Używa prostego języka, który sprawia, że książka jest łatwa w odbiorze, mimo ciężkiego tematu.
,,Krótko i szczęśliwie. Historie późnych miłości” Agata Romaniuk
,,Krótko i szczęśliwie” Agaty Romaniuk to przewrotna lektura, która otwiera oczy na różnorodność relacji międzyludzkich. Zbiór reportaży przedstawia historie miłosne osób starszych. Szerzej na ten temat rozwodziłam się już osobnym tekście i niezmiennie – najbardziej podobało mi się subtelne odczarowanie kulturowych stereotypów.
Reportaż został napisany w bardzo przyjemny i angażujący sposób. Agacie Romaniuk nie brakuje ciepła, empatii i ciekawych rozmówców. Przy tym autorka unika wszelkich osądów czy zbędnego moralizowania. Dzięki temu czytelnik sam może poznać bohaterów i zrozumieć ich perspektywę.
,,Chłopki. Opowieść o naszych babkach” Joanna Kuciel-Frydryszak
Joanna Kuciel-Frydryszak przedstawia w swoim reportażu historie polskich kobiet żyjących na wsi. Jak kochały? Co jadały każdego dnia? Czego pragnęły od życia? Autorka opisuje dotychczas pomijane bohaterki i ich wielowymiarową rzeczywistość. Niby zupełnie obcą, nieludzką i przerażającą, z drugiej strony – stosunkowo bliską.
,,Chłopki…” to skłaniająca do refleksji książka, napisana we wciągający sposób. Joanna Kuciel-Frydryszak płynnie przeplata rozmowy o rodzinnych legendach, badania społeczne i archiwalne relacje. Ale wśród licznych faktów kryją się przede wszystkim prawdziwi ludzie – ich zdjęcia, listy i ciche pytania.
Najlepiej jednak, rzecz jasna, czyta się o tematach, które nas interesują. Dlatego warto samemu zapoznać się z katalogiem reportaży dostępnym na rynku.
Fot. nagłówka Unsplash
O autorze
uczennica warszawskiego liceum o profilu humanistycznym. Uwielbia czytać literaturę piękną, oglądać thillery psychologiczne i pisać wszelakie twórcze teksty: artykuły, opowiadania oraz wiersze.